
اینجا جای عجیبی ستــ
هر روزم به روزمرگی بر پشت این میز های کوچک می گذرد
آنقدر آنها را کوچک ساخته اند که
زانوهایم به زانوهایت می چسبد
زانوهایم به زانوهایت می چسبد
اما آن کافه چی نمی داند که
هر چند میزهایش کوچک باشد و تو به من نزدیک تر
هر چند میزهایش کوچک باشد و تو به من نزدیک تر
دل ها که دور باشد
حتی اگر هم نفسش باشی و هم نفست نباشد
حتی اگر هم نفسش باشی و هم نفست نباشد
باز هم غریبه ای
حتی در این نزدیکــــی...
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: